Ароқхўр ота

Ваалайкум ассалом! Гуноҳни тарк этинг. Ҳалолдан топишга ҳаракат қилинг. Охиратнинг азоби ўта оғирдир. Аллоҳ таоло “Тоҳа” сурасида марҳамат қилади: 

 وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى۝

127. Ҳаддидан ошган ва Роббининг оятларига иймон келтирмаганларни ана шундай жазолаймиз. Охират азоби, албатта, ашаддий ва боқийдир.

Роббининг зикридан юз ўгирган шахс энг катта исрофчидир. У ўзига берилган энг улкан имкониятни, бахт-саодат манбаи бўлмиш ҳидоятни зое кетказиб – исроф қилиб, залолатни ихтиёр этган одамдир. Икки дунё бахт-саодатининг манбаи бўлган иймон ва Ислом ҳидоятини зое қилган гумроҳ кимсадек исрофчи оламда йўқ. Ўрганаётганимиз ояти каримада исрофга йўл қўйган ва Роббининг оятларига иймон келтирмаган ана шундай кишилар охиратда юқорида зикр қилингани каби жазоланишлари таъкидланмоқда. ("Тафсири Ҳилол" китобидан). Валлоҳу аълам!