Масжидга бориш
Ассалому алайкум! Мен Европада университетда ўқийман. 1-2 километр узоқда масжид жойлашган. Кеча масжид ёнидаги уйидан бир одам масжидга қараб ўқ узибди ва дарҳол полиця у одамми ушлаб, қамоққа олибди, яхшиямки жабрланганлар бўлмабди. Бу ҳолат биринчиси эмас экан. Шу хабарни эшитиб қўрқиб қолдим. Бу шаҳарда фақатгина бир масжид бор. Саволим шуки, шу ҳолатда намозларимни уйда ўқисам бўладими?
– Ва алайкум ассалом! Аллоҳ таоло барчамизга тинчлик, омонлик ва офиятини зиёда қилиб берсин. Жонингизга ёки молингизга бирор зарар етишидан қўрқсангиз, намозларни ўз манзилингизда адо қилиб туришингиз жоиз.
عَنِ ابْنِ عَبَّاس رَضِي اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ سَمِعَ الْمُنَادِيَ فَلَمْ يَمْنَعْهُ مِنِ اتِّبَاعِهِ عُذْرٌ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ الصَّلَاةُ الَّتِي صَلَّى، قَالُوا: وَمَا الْعُذْرُ؟ قَالَ: خَوْفٌ أَوْ مَرَضٌ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَابْنُ مَاجَهْ
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким нидо қилувчи, яъни муаззинни эшитса-ю, унга эргашишга узр монеълик қилмасдан (намозга келмаса) ўқиган намози қабул бўлмайди», дедилар».
«Узр нимадир?» дейилди.
«Хавф ва беморлик», дедилар».
Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилганлар.
Шарҳ: Бу ҳадисда узрсиз масжидга бориб, жамоат билан намоз ўқимаслик гуноҳ ҳисобланиши, ундай одамнинг ўзи ўқиган намози қабул бўлмаслиги ҳақида сўз бормоқда.
1. Хавф.
Агар инсон душман, йиртқич ҳайвон, ёнғин ёки шунга ўхшаш нарсалардан хавфу хатарда бўлса, жамоат намозига бормаса, узри мақбул.
2. Беморлик.
Бемор киши ҳам маъзур ҳисобланади. Чунки у жамоат намозига боришга машаққат чекади. Ислом дини одамларга машаққат бўлишини хоҳламайди. Мазкур узрлари йўқ инсонлар, албатта жамоат намозига боришлари керак. Бормасликлари мутлақо мумкин эмас. (“Ҳадис ва ҳаёт” китобидан). Валлоҳу аълам!
