Ассаламу алайкум! Ёшлигимдан касалликка ўхшаш бир ҳолатим бор. Яъни кўнглимдаги фикрни, сўзлар ёрдамида айнан ўзидай қилиб ифода қилиб беришга қийналаман. Айтган гапларим доим бошқа томонга маъно берадигандек бўлиб чиқади. Шу сабабидан атрофимдагиларнинг ранжиган ҳоллар ҳам бўлган. Шунинг учун дуо қилаётиб, ҳожатининг ҳаммасини бирма бир кўнглидан ўктазмасдан, "Аллоҳим, хоҳлаган нарсаларимга етказ"га ўхшатиб, умумий қилиб дуо қилиш мумкинми? Бирма-бир санашни хоҳламаслигимнинг яна бир сабаби, мен айтиш ёдимдан кўтарилган нарсалар қолиб кетишидан қўрқаман.
Ва алайкум ассалом! Дуонинг асли қалбдан бўлганидир. Тилда айтишга ҳожат ҳам йўқ. Валлоҳу аълам.