Бир дўстим компютерда мижозларга ҳар хил телефон учун дастурлар, ўйинлар ва кўп ҳолатларда мусиқаларни ўрнатиб беради ва шуни касб қилиб олган. Даромади яхши, чунки бундай ишларни бозори чаққон. Жуда кўп ёшлар ўйин-кулги ва мусиқани ёқтиришади ва улар ўз онгини ёмон нарсалар билан заҳарлашади. Шунинг учун ҳам мен дўстимга “бу ишинг ҳалол эмас, сен шу инсонларни залолатга ва онгларини заҳарланишига сабабчи бўлаяпсан” деб қўйдим ва бу ишимдан афсусдаман. Дўстим мендан ҳафа бўлди. Бу гапимдан кейин мени масхара қилаяпти. Аммо дўстим намозхон тақволи инсон. Илтимос маслаҳат беринг, мен у дўстим билан алоқани узсам бўладими? Пайғамбаримиз саллалоҳу алайҳи васаллам огоҳлантирганларидек “икки биродар уч кундан ортиқ аразлашиши ҳаром” деганлари учунгина у билан гаплашиб юрибман. Аслида дўстимнинг бу иши ҳалолми?
Унга насиҳат қилинг. Фойдали ишга ўтишини қўлланг.