Тавба
Ассалому алайкум! Банда ҳаёти давомида билиб билмай бировга тили билан озор бериб зулм қилиб қўяди, уни ҳақорат қилиб, ғийбат қилиб. Қиёмат куни шу зулм қилган инсондаги ҳаққи олиб берилиши, савоби бўлса савоби берилиши ёки гунохи зулм қилиган шахсга ўтиши маълум. Зулм қилган инсонимизни бу дунёда рози қила олмасак (кимни ғийбат қилганимиз ёдимизда бўлмаса, ёки топа олмасак) чин дилдан тавба қилсак, ҳаққидан озод бўламизми?
– Ва алайкум ассалом! Шунинг учун билиб билмасдан ғийбат қилган инсонларимни мағфират қилгин деб дуо қилинг. Қўлингиздан келганча уларнинг номидан эҳсонлар қилинг.
أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ رَضِي اللهُ عَنْهُ، يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ، وَإِنِّي اشْتَرَطْتُ عَلَى رَبِّي عَزَّ وَجَلَّ، أَيُّ عَبْدٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ سَبَبْتُهُ أَوْ شَتَمْتُهُ، أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَهُ زَكَاةً وَأَجْرًا».
حَدَّثَنِيهِ ابْنُ أَبِي خَلَفٍ، حَدَّثَنَا رَوْحٌ. ح وَحَدَّثَنَاهُ عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ، حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ، جَمِيعًا عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ، بِهَذَا الْإِسْنَادِ، مِثْلَهُ
Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шундай деганларини эшитганман: «Мен ҳам башарман. Мен Роббим азза ва жалла билан шартлашдимки, мусулмонлардан қай бир бандани ҳақоратлаб ёки сўкиб қўйсам, бу унинг учун покланиш ва ажр бўлади». (“Олтин силсила” китобидан"Саҳиҳул Муслим"). Валлоҳу аълам!
