Жаноза дуоси ҳақида
Ассалому алайкум! Жаноза дуосини маносини тушунолмадим яни;(Маъноси : Эй Раббим тиригу ўлигимизни, ҳозиру ғойибимизни, кичигу каттамизни, эркагу аёлимизни мағфират қил. Эй Раббим, кимимизни ҳаётда қолдирадиган бўлсанг, уни Исломда қил, кимимизни ўлдирадиган бўлсанг, уни иймон билан вафот эттир. Бизни унинг ажридан маҳрум қилма. Ундан кейин бизни фитнага солма .) «унинг ажри» деганла ким назарда олинган ва «ундан кейин» деганлда мархумни назарда тутилганми? Олдинлан раҳмат!
Ва алайкум ассалом! Бир киши вафот этса, бу мусибатдир. Унга сабр қилишда улкан ажр бор. У мени қариндошим ёки яқиним эмасди дейиш нотўғри. Мусулмонлар биродардирлар.
سَمِعْتُ النُّعْمَانَ بْنَ بَشِيرٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: تَرَى الْمُؤْمِنِينَ فِي تَرَاحُمِهِمْ وَتَوَادِّهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ كَمَثَلِ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى عُضْوًا تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ جَسَدِهِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى
Нуъмон ибн Башир розияллоҳу анҳу айтади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Мўминларнинг ўзаро раҳм қилишлари, дўстликлари ва меҳрибончиликларида худди бир танадек эканини кўрасан. Бирор аъзо хасталанса, тананинг қолган жойлари бедорлик ва иситмалаш билан унга ҳамдард бўлади». (“Олтин силсила” китобидан Саҳиҳул Бухорий). Валлоҳу аълам!
