- Ва алайкум ассалом! Қайси йўлдан юрсангиз сафар масофасини босадиган бўлсангиз қаср қилиб ўқийсиз.
Бир одам кунлар қизиб кетганлиги ёки ҳимматининг пастлиги сабабли ёки ёз кунларида рўза тутишдан қочиб, манзилга етказувчи икки – бири узун ва бири қисқа бўлган йўлнинг узунини танлаб, сафарга чиқса, у мусофир саналади, рўза тутмасликка ҳам шаръий рухсат берилади. Лекин унинг бу амали бир қабиҳ ҳийла деб эътибор қилинади.
فَإِذَا قَصَدَ بَلْدَةً وَإِلَى مَقْصِدِهِ طَرِيقَانِ أَحَدُهُمَا مَسِيرَةُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ وَلَيَالِيِهَا وَالْآخَرُ دُونَهَا فَسَلَكَ الطَّرِيقَ الْأَبْعَدَ كَانَ مُسَافِرًا عِنْدَنَا
“Бир киши бир шаҳарга боришни қасд қилди. Мақсадига олиб борадиган йўл эса, иккита. Бири сафар масофасичалик, бошқаси эса ундан камроқ. У киши сафар масофасичалик йўлга юрса, бизнинг мазҳабда мусофирга айланади” (Фатвои қозихон). Валлоҳу аълам!