2 ойлик ҳомилани нобуд бўлиши

10:27 / 21.05.2019 | Mo'mina | 7139

Ассалому алайкум! Бундан икки йил олдин 9 ҳафталик ҳомилам (2ойлик) қорнимда нобуд бўлган. Наркоз бериб, уни олиб ташлашди. Наркоздан кейин уйғониб боламни сўрадим, гистологияга олиб кетишди дейишди. У ерда ҳомилани бўлакларга бўлиб ундан анализ олинаркан, нега нобуд бўлганини билиш учун. (Неразвиваюшийса дейилади). Мен уни УЗДда юраги ураётганини эшитгандим, эмбрион бўлиб шаклланган эди, бошини, танасини кўргандим. Уни тупроққа кўмайлик десам, 4 ҳафталиккача кўммаса ҳам бўлаверади дейишди. Аслида қандай бўлиши керак, илтимос шуни тушунтириб берсангиз. Мана орадан икки йил ўтиб, яқинда яна бир ҳомиламдан айрилдим, внематочний (ҳомила бачадондан ташқарида) экан. Уни ҳам операция қилиб олиб ташлашди ва у ҳам гистологияга олиб кетилди. Икки ҳомилам ҳам шу аҳволга тушиши ва уларнинг оқибати учун қиёматда ўша фарзандларим олдида гуноҳкор бўлмайманми? Илтимос менга аниқ ҳукмини айтиб беринг. Сиздан Аллоҳ рози бўлсин.

«Зикр аҳлидан сўранг» ҳайъати:

- Ва алайкум ассалом! Сиз бундай ҳолатда битта шифокорни фикри билан жарроҳлик амалиётига рози бўлмаслигингиз керак эди. Бошқа УЗИчи ва диёнатли шифокорлар билан ҳам маслаҳат қилишингиз керак. Ўтган ишларга истиғфор айтинг. Бундай ҳолатларда кўмиш керак. Қуйидаги ҳадиснинг башоратидан умид қиламиз.

عن مُعاذِ بنِ جبلٍ رضيَ اللهُ عنه عن النبيِّ صلَّى اللهُ عليهِ وسلم قالَ : وَالَّذِيْ نَفْسِيْ بِيَدِهِ إِنَّ السِّقْطَ لَيَجُرُّ أُمَّهُ بِسَرَرِهِ إِلَىْ الجَنَّةِ إِذَا احْتَسَبَتْهُ رواه ابن ماجه

Муоз ибн Жабар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам : “Жоним қўлида бўлган Зотга қасамки, сиқт(нобуд бўлган ҳомила) киндиги билан онасини жаннатга тортиб киради. (Вафот топган вақтида) Савобини умид қилса” дедилар".
Ибн Можа ривояти.

قال النووي رحمهُ الله : موتُ الواحدِ من الأولادِ حجابٌ منَ النار ، وكذا السقطُ

Имом Нававий раҳматуллоҳи алайҳ :
“Фарзандлардан бирортасининг вафоти(ота-она учун) дўзахдан тўсиқдир. Шунингдек туғилмай нобуд бўлган ҳомила ҳам” деганлар.
Имом Термизий Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадисда Пайғамбаримиз алайҳиссалом:
«Аллоҳ таоло «Эй ўлим фариштаси, сен бандамнинг фарзандининг – кўзининг қорачиғининг, қалбининг самарасининг жонини олдингми?» дейди. Фаришта «Ҳа», дейди. Аллоҳ «У нима деди?» деб сўрайди. Фаришта «Сенга ҳамд ва истиржоъ айтди», дейди. Шунда Аллоҳ таоло «Жаннатда унга бир уй бино қилинглар ва «Ҳамд уйи» деб номланглар», дейди», деганлар.
Бошқа бир ҳадиси шарифда Пайғамбаримиз алайҳиссалом:
«Бирортангизнинг оёқ кийимининг ипи узилса ҳам истиржоъ айтсин», дейдилар.
Демак, инсон каттаю кичик ҳар бир кўнгилсиз ҳодисада – кўзининг қорачиғи, жигарбанди – боласи ўлганда ҳам, оёқ кийимининг ипи узилганда ҳам сабр қилиши керак. Мусибат етгандан кейин дарҳол истиржоъ айтиб, сабр қилиш, «Ҳамма нарса Аллоҳники ва бари Аллоҳга қайтади», деган эътиқодни маҳкам тутиш керак. ("Ҳадис ва Ҳаёт" китобидан). Валлоҳу аълам!