Онам билам муомалатимиз

Онам билан ко'п бир биримизни тушунмаймиз. Ко'п жанжаллар бо'лган. Ҳозир 3 ойдан буён уйга бормаяпман ва қо'нг'ироқ ҳам қилмаяпман. 1 йилдан ошдики аёлим отасини уйида яшаяпти. Шу 1 йил давомида ота-онам билан ярашиб аёлимни яраштириб улар билан бирга бо'лишни ҳаракатини қилганман. Лекин бенатижа. Орадаги аразлардан кейин борсан онам бир марта дадамга қиараб мени -Бу ким ман буни танимайман- дегандилар. Ко'риш учун 4та нон олиб борсам олиб кет керакмас нонинг-деганлар. Фарзандим ақиқасини уйдан бошқа жойда қилдим, уларга олиб борган насибани ҳам -бизга суяк ко'тариб келди-деганлар. Бу жанжалларни деб бир марта мазам ҳам бо'лмай қолди. Навбаттаги жанжалдан кейинги эрталаб о'йг'онсан бошим ог'рияпти, нафас олишим қийинлашмоқда. Шунинг учун ота-онамнинг олдиларига боргим ҳам келмай қолган. Борсам яна жанжал қиладилар деб о'йлаяпман. Бу жанжаллардан о'зларини ҳам мени ҳам касал қилмоқдалар. Шу сабабдан қо'нг'ироқ ҳам ё'қ, бориш ҳам ё'қ. Уларни билмадим. лекин ман олдингидан ко'ри асабларим жойида. Бу қилганларим то'г'ри ёки ното'г'рилигини билмаяпман. Илтимос маслаҳат берсангиз.