Фатво

Ассалому алайкум! Бир таниш укамнинг ғайридин бўлган (христиан) қиз билан муносабати борлиги ва шу сабабдаб бундан буёғига янада гуноҳкор бўлиб қолмаслигини кўзлаган ҳолда ўзим аниқ биламан эштганман деган ўй фикр билан ғайридинга уйланса бўлади, бунақа қиб юргандан яхши кўрсен ниятинг жиддий бўлса никоҳинга ол деб қўйибман ва буни қаердадир ўқиганман дебман чунки ҳаёлимдан ростан ҳам шундай маълумот билгандек туюлди. Энди эса бу ҳақида Бақара сурасини 121-ояти таржимасида ўқиб қолдим ва сизлар берган тафсир билан танишиб чиқдим ва буни хатолигини билдим. Улар никоҳ ҳақида ҳали ўйлашмади, шунинг учун мен унга ўша пайт адашганимни нотўғри гапирганимни айтиб хатойимни тўғирласам бўладими? 

2). Яна бир мусулмон бўлмаган ва исломни ҳақ динлигига ишонмайдиган бир танишим мендан сўради: "агар мен исломни қабул қилмасам ва иймон келтирмасам дўзахга тушаманми?" деди, мен "ҲА" дедим, агар иймон келтирмасанг шундай бўлади дедим, пайғамбаримиз Муҳаммад саллолоҳу алайҳи ва салламнинг амакилари иймонга келмаганликлари учун дўзахнинг энг енгил азоби берилади деган манодаги ҳадислари асосида гапирган эдим, хато қилдимми?