Ассалому алайкум! Бу воқеа анча йил бурун бўлиб эди. Курсдошларимиз билан пахта теримида эдик Қурбон хайити куни сахар тонгда теримга кетаётганимизда олдимиздан катта бир қўчқор чиқди у яқин атрофда одам яшамаслиги сабабли хар ким ўзича табир қилди хуллас ўша қўқорни ўша куни сўйиб эдик. Ўшанда нафс очлик қилдими хуллас кейин бу ишимиздан пушаймон бўлдим. Воқеадан бир ойлар ўтиб, ўзимча ўша куни ярим кило гўшт егандирман деб хисоблаб. Бир ночор оилага бир қоп ун, ёғ ва гўшт олиб хайр қилган эдим. Лекин хали хам кўнглимда гумон бор нима қилсам бўлади?
– Ва алайкум ассалом! Эгасини топиб розилигини олинглар. Валлоҳу аълам!