Бутун оламлар роббиси бўлган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин. Ота-онам мени жуда ҳам қаттиқ сиқувга олишган. Намоз ўқишимга, рўза тутишимга, жума намозига боришлигимга, ҳаммасига чеклов қўйишди. Мен ҳеч қандай нотўғри йўлга юрганим йўқку. Яна бир марта намозга кирсанг ёки жумага борсанг ўзимиз сени "ваҳҳобий"" деб қаматамиз, телевидениядаги кўрсатувларни кўриб, уларда намозхонларга қарши қалбларида ғазаб уйғонган. Ота-онангни норози қилсанг жаҳаннамга кирасан дейишади. Менга нима маслаҳат берасиз? Аллоҳга итоат қилайми ё ота-онамгами? Уларга гапиришни ҳам фойдаси йўқ. Уйдан чиқиб кетсам тўғри иш қилган бўламанми? Бундай савол берганим учун узр. Мажбур бўлганимдан бераяпман. Жавоб учун олдиндан катта раҳмат Аллоҳнинг Ўзи ҳамма хайрли амалларимизга ажр-савобини берсин. АМИЙН
Ундай ота-онанинг гапи нотўғри. Аллоҳ таолога қарши бўлган ота-онанинг гапи ўтмайди.