Бу бидъат амалми?

Менинг бувим ҳар йили Сафар ойида олдиларига бир қанча нарса яъни сув, ёғ, қуруқ чой, шакар ва шунга ўхшаш нарсаларни йиғиб олиб Қуръон тиловат қилиб, шу нарсаларга дам соладилар ва шуни барака ва шифо умидида истеъмол қиладилар ва бизга ҳам истеъмол қилдирадилар. Улар бу амални “Сафар қайтарма” деб атайдилар. Аммо бувимнинг бу ишлари менга худди ношаръий амалдек туюлади, яъни бидъат амал деб ўйлайман. Илтимос шуни тушунтириб берсангиз. Бувимнинг бу ишларига шариатда бирор бир асос борми ёки бу бидъатми? Бидъат амал бўлса, бу амалдан бувимни қайтаришим керакми? Шунга ўйланиб қолдим. Илтимос маслаҳат берсангиз.