Мазҳаб

Ва алайкум ассалом!

22-БОБ.
БИР МАРТАДАН ЮВИБ ТАҲОРАТ ҚИЛИШ ҲАҚИДА

157- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: تَوَضَّأَ النَّبِيُّ  صلي الله عليه وسلم مَرَّةً مَرَّةً. تحفة: 5976

157. Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир мартадан ювиб таҳорат қилдилар».

23- بَابُ الْوُضُوءِ مَرَّتَيْنِ مَرَّتَيْنِ

23-БОБ.
ИККИ МАРТАДАН ЮВИБ ТАҲОРАТ ҚИЛИШ ҲАҚИДА

158- حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ عِيسَى قَالَ: حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ أَبِي بَكْرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ حَزْمٍ، عَنْ عَبَّادِ بْنِ تَمِيمٍ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ زَيْدٍ أَنَّ النَّبِيَّ  صلي الله عليه وسلم تَوَضَّأَ مَرَّتَيْنِ مَرَّتَيْنِ. تحفة: 5304

158. Абдуллоҳ ибн Зайд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам икки мартадан ювиб таҳорат қилдилар».

24- بَابُ الْوُضُوءِ ثَلَاثًا ثَلَاثًا
24-БОБ.
УЧ МАРТАДАН ЮВИБ ТАҲОРАТ ҚИЛИШ ҲАҚИДА

159- حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْأُوَيْسِيُّ قَالَ: حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَنَّ عَطَاءَ بْنَ يَزِيدَ أَخْبَرَهُ: أَنَّ حُمْرَانَ مَوْلَى عُثْمَانَ أَخْبَرَهُ: أَنَّهُ رَأَى عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ دَعَا بِإِنَاءٍ، فَأَفْرَغَ عَلَى كَفَّيْهِ ثَلَاثَ مِرَارٍ فَغَسَلَهُمَا، ثُمَّ أَدْخَلَ يَمِينَهُ فِي الْإِنَاءِ فَمَضْمَضَ، وَاسْتَنْشَقَ، ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ ثَلَاثًا، وَيَدَيْهِ إِلَى الْمِرْفَقَيْنِ ثَلَاثَ مِرَارٍ، ثُمَّ مَسَحَ بِرَأْسِهِ، ثُمَّ غَسَلَ رِجْلَيْهِ ثَلَاثَ مِرَارٍ إِلَى الْكَعْبَيْنِ، ثُمَّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ  صلي الله عليه وسلم: «مَنْ تَوَضَّأَ نَحْوَ وُضُوئِي هَذَا، ثُمَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ، لَا يُحَدِّثُ فِيهِمَا نَفْسَهُ، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ». أطرافه: 160، 164، 1934، 6433 - تحفة: 9794

159. Усмон розияллоҳу анҳунинг мавлоси (озод қилган қули) Ҳумрон қуйидагиларни кўрганини хабар қилади:
«Усмон ибн Аффон идишда сув келтиришни сўради. Кейин икки қўлига уч марта сув қуйиб, уларни ювди. Сўнг ўнг қўлини идишга солиб, оғзини чайди ва бурнига сув олди. Кейин юзини уч марта ва икки қўлини тирсаклари билан уч марта ювди. Сўнгра бошига масҳ тортди. Кейин икки оёғини тўпиғигача уч марта ювди ва бундай деди: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким шу таҳоратим каби таҳорат қилса, кейин икки ракат намоз ўқиса-ю, унда ўзи билан ўзи гаплашмаса, ўтган гуноҳлари мағфират қилинади», деганлар».

28-БОБ.
ТАҲОРАТДА ОҒИЗ ЧАЙИШ ҲАҚИДА
قَالَهُ ابْنُ عَبَّاسٍ وَعَبْدُ اللهِ بْنُ زَيْدٍ  رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ  صلي الله عليه وسلم.

Буни Ибн Аббос ва Абдуллоҳ ибн Зайд розияллоҳу анҳум Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилиб айтишган.

164- حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ قَالَ: أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ قَالَ: أَخْبَرَنِي عَطَاءُ بْنُ يَزِيدَ، عَنْ حُمْرَانَ مَوْلَى عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ: أَنَّهُ رَأَى عُثْمَانَ دَعَا بِوَضُوءٍ، فَأَفْرَغَ عَلَى يَدَيْهِ مِنْ إِنَائِهِ، فَغَسَلَهُمَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ أَدْخَلَ يَمِينَهُ فِي الْوَضُوءِ، ثُمَّ تَمَضْمَضَ، وَاسْتَنْشَقَ، وَاسْتَنْثَرَ، ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ ثَلَاثًا وَيَدَيْهِ إِلَى الْمِرْفَقَيْنِ ثَلَاثًا، ثُمَّ مَسَحَ بِرَأْسِهِ، ثُمَّ غَسَلَ كُلَّ رِجْلٍ ثَلَاثًا، ثُمَّ قَالَ: رَأَيْتُ النَّبِيَّ  صلي الله عليه وسلم يَتَوَضَّأُ نَحْوَ وُضُوئِي هَذَا وَقَالَ: «مَنْ تَوَضَّأَ نَحْوَ وُضُوئِي هَذَا ثُمَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ، لَا يُحَدِّثُ فِيهِمَا نَفْسَهُ، غَفَرَ اللهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ». أطرافه: 159، 160، 1934، 6433 - تحفة: 9794 - 53/1

164. Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳунинг мавлоси Ҳумрондан ривоят қилинадики, у қуйидагиларни кўрганини айтган:
«Усмон розияллоҳу анҳу таҳоратга сув сўради. Кейин идишидан икки қўлига сув қуйиб, уларни уч марта ювди. Сўнгра ўнг қўлини таҳорат сувига солиб, оғзини чайди ва бурнига сув олиб, қоқиб ташлади. Сўнг юзини уч марта ва икки қўлини тирсаклари билан уч марта ювди. Сўнгра бошига масҳ тортди. Кейин ҳар оёқни тўпиқлари билан уч мартадан ювди. Сўнгра бундай деди: «Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ушбу таҳоратим каби таҳорат қилганларини кўрганман. У зот: «Ким шу таҳоратим каби таҳорат қилса, кейин икки ракат намоз ўқиса-ю, унда ўзи билан ўзи гаплашмаса, Аллоҳ унинг ўтган гуноҳларини мағфират қилади», деганлар».

39-БОБ.
ИККИ ОЁҚНИ ТЎПИҚЛАРИ БИЛАН ЮВИШ ҲАҚИДА

186- حَدَّثَنَا مُوسَى قَالَ: حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ عَنْ عَمْرٍو، عَنْ أَبِيهِ: شَهِدْتُ عَمْرَو بْنَ أَبِي حَسَنٍ سَأَلَ عَبْدَ اللهِ بْنَ زَيْدٍ عَنْ وُضُوءِ النَّبِيِّ  صلي الله عليه وسلم ، فَدَعَا بِتَوْرٍ مِنْ مَاءٍ، فَتَوَضَّأَ لَهُمْ وُضُوءَ النَّبِيِّ  صلي الله عليه وسلم ، فَأَكْفَأَ عَلَى يَدِهِ مِنَ التَّوْرِ، فَغَسَلَ يَدَيْهِ ثَلَاثًا، ثُمَّ أَدْخَلَ يَدَهُ فِي التَّوْرِ، فَمَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ وَاسْتَنْثَرَ ثَلَاثَ غَرَفَاتٍ، ثُمَّ أَدْخَلَ يَدَهُ فَغَسَلَ وَجْهَهُ ثَلَاثًا، ثُمَّ غَسَلَ يَدَيْهِ مَرَّتَيْنِ إِلَى الْمِرْفَقَيْنِ، ثُمَّ أَدْخَلَ يَدَهُ فَمَسَحَ رَأْسَهُ، فَأَقْبَلَ بِهِمَا وَأَدْبَرَ مَرَّةً وَاحِدَةً، ثُمَّ غَسَلَ رِجْلَيْهِ إِلَى الْكَعْبَيْنِ. أطرافه: 185، 191، 192، 197، 199 - تحفة: 5308

186. Амр ўз отасидан ривоят қилади:
«Амр ибн Абу Ҳасаннинг Абдуллоҳ ибн Зайддан Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг таҳоратлари ҳақида сўраганига гувоҳ бўлдим. Шунда у бир мис идишда сув келтиришни сўради. Кейин уларга Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг таҳоратлари каби таҳорат қилиб берди: мис идишдан қўлига сув қуйиб, икки қўлини уч марта ювди. Кейин идишга қўлини солиб, уч ҳовуч сув билан оғзини чайиб, бурнига сув олиб қоқди. Сўнгра қўлини солиб, юзини уч марта ювди. Кейин икки қўлини тирсаклари билан икки мартадан ювди. Кейин қўлини солиб, бошига масҳ тортди: қўлларини олдидан орқага, орқадан олдига қараб бир марта юрғизди. Сўнгра икки оёғини тўпиқлари билан ювди».(“Олтин силсила” китобидан “Саҳиҳ Бухорий”)
Юқоридаги ҳадисларга эътибор бериладиган бўлса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қандай таҳорат қилганлари баён қилинмоқда. Бирида оғзларига алоҳида уч бор, бурунларига алоҳида уч бор сув олганлари зикр қилинмоқда. Бу Абу Ҳанифа роҳматуллоҳи алайҳнинг мазҳаблари. Охирги ҳадисда эса уч ҳовуч сув олиб, ярмини оғзларига, қолган ярмини бурунларига тортганлари зикр қилинмоқда. Бу бошқа имомларнинг мазҳабларидир.
Ҳолатнинг тақозоси билан биз каби сув бемалол бўлган диёрларда оғиз-бурунга алоҳида уч бор чув олиш афзал. Кўпроқ молики ва шофиъий мазҳаблари тарқалган сув кам бўлган юртларда оғиз-бурунга уч бор сув олиб, ярми оғизга ва ярми бурунга ишлатиш афзал. Чунки уч бор оғизга алоҳида, бурунга уч бор алоҳида сув олгандан кўра кимнидир чанқоғи қониши афзалроқ. Юқоридаги ҳадисларнинг барчаси “Саҳиҳул Бухорий”да келган. Ҳамма имомларнинг ҳам айтган ҳар бир сўзларига ҳадислардан далиллари бор. Юқорида сизга бундан бир намуна келтирдик. Валлоҳу аълам.