Равзага ҳужум

Ва алайкум ассалом! Исломнинг 1400 йиллик тарихи даврида бадбахтлар тўрт марта Расулуллоҳ салаллоҳу алайҳи вассаломнинг муборак жасадларини қабрларидан ўғирлашга уриниб кўришган. Биринчи бўлиб, шиалардан бўлган исмоилийлар ҳукмдори бўлган Убайдий қабрдан муборак жасадни Мисрга олиб кетмоқчи бўлган. Бироқ Аллоҳ таоло Ўз пайғамбарини ҳимоя қилган: Убайдийнинг буйруғини амалга оширмоқчи бўлиб келаётган гуруҳ кучли шамолга учраб, Мадинга етиб кела олмасдан орқаларига қайтишга мажбур бўлган. (Манба: “Вафаул-Вафа”, 2/653) Иккинчиси, бундан сўнг Убайдий яна бир марта ўғирлашга уриниб кўрган. Бу сафар унинг одамлари ер тагидан чуқур қазиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қабрларигача етмоқчи бўлган. Бироқ одамлар Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг ҳужраларида чироқ ёнганини кўриб, жиноятчиларни тутиб олишади ва сўнг уларни қатл қилишган. (Манба: “Вафаул-Вафа”) Учинчи, баъзи тарихий манбаларда зикр қилинишича, Мағриблик иккита мушрик дарвишлар либосида Мадинага келишади ва Масжидун набавий ёнидаги ҳужраларнинг бирида жойлашади. (Баъзи ривоятларда эса, насронийларнинг қироли иккита салбчини юборган, дея зикр қилинган). Уларнинг мақсади Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак жасадларини ўғирлаб, Мағрибга олиб кетиш бўлади. 557 ҳиижрий йил (1161) Шом амири Нуриддин Шоҳид (Маҳмуд ибн Занги) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни тушларида уч марта кўрадилар. Тушида пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам : «Эй, Нуриддин! Мени улардан ҳимоя қил!» дейдилар. Уйғонганидан сўнг, Нуриддин Шоҳид ўз вазири билан маслаҳатлашади ва аскарлари билан Мадинага қараб йўл олди. Мадинага келгач у ҳамма халқни йиғиб, уларга совға бериш ҳақида эълон қилади. Мадина аҳли жам бўлгач, улар орасида пайғамбаримиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ишора қилган иккита одам йўқ эканини билади. Сўнг у: “Бу ерга келиб совғасини олмаганлар ҳам бор эканини кўряпман. Улар ҳам келсин ва ўзларига насиб қилган совғалардан олсин”, деди. Одамлар: “Яна, масжидун набавий ёнида яшовчи иккита дарвиш бор, бироқ улар зоҳидона ҳаёт кечирганлари учун совғаларни олишмайди”, деди. Бироқ Нуриддин уларни ҳузурларига келтиришни буйруқ берди. Қачонки, дарвишлар уларнинг олдига келтирилганида, улар ўша тушда кўрсатилган кимсалар эканини билди. Улар яшайдиган хужраларига борганида, қимматбаҳо нарсаларни кўрди, ердаги гиламни кўтарганида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қабрларига олиб борувчи ер тагидаги йўл қазилаётганини кўради. Нуриддин Шоҳид ўша бадбахтларни сўроқ қилганида, улар Мағрибдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак жасадларини ўғирлаш ниятида келганини айтишади. Улар ер тагидан йўл қазиб тупроғини Бақиъ қабристонига олиб чиқишар экан. Сўнг улар: “Ўтган тун, қабрга яқинлашиб қолганимизда чақмоқ овозини эшитиб роса қўрқиб ақлимиздан озиб кетай дедик. Эртаси эса Мадинага келганингизни эшитдик”, деди. Нуриддин Шоҳид бу одамларни қатл қилиш ҳақида буйруқ берди, сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қабрларини ҳимоя қилиш мақсадида қабр атрофидан чуқур қазиб, чуқурни қўрғошин билан тўлдиришга амир қилди. Тўртинчи уриниш, шомлик насронийлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак жасадларини ўғирлаб кетишмоқчи бўлишади. Бироқ мусулмонлар уларнинг маккарона тузган режаларини билиб қолишади. Жиноятчилар қўлга олинади, сўнг қатл қилинган. (Манба: “Рихла ибн Жубайр”, 31-32) Шундай қилиб, Расулуллоҳ салаллоҳу алайҳи вассаломнинг жасадларини ўғирлашга бўлган барча уринишлар зое кетди. Ҳар қайси ҳолатда жиноятчилар вақтида фош қилиниб, жазоландилар. “...Аллоҳ сени одамлардан сақлар...”. (Моида сураси, 67) Манбалар: Айюб Сабри Поша, Миратул-Ҳарамейн, 684-686 саҳифалар; Вафаул-Вафа би Ахбори Дарил-Мустафо, 2-жилд, 648-саҳифа. islam-today, Whyislam. Валлоҳу аълам!