Юзтубан ётиш ҳақида

Ва алайкум ассалом! Ибн Тихфа ал-Ғифорийдан ривоят қилинади: «Унга отаси хабар беришича, у суффа асҳобларидан бўлган ва қуйидагиларни айтган: «Кеча охирида масжидда ухлаб ётган эдим, биров олдимга келди. Мен юзтубан ётган эдим. У мени оёғи билан туртиб: «Тур, бу Аллоҳнинг ғазабини келтирадиган ётиш», – деди. Бошимни кўтариб қарасам, тепамда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам турган эканлар». Ҳадисдан маълум бўладики, юзтубан ётиш мўмин-мусулмонлик одобига зид экан. Бундай ётишнинг уйқуга ҳам, саломатликка ҳам зарари борлиги маълум. Аллоҳ таоло хуш кўрмайдиган бундай ётишдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам қайтарган эканлар. Абу Умомадан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидда юзтубан ухлаб ётган бир кишининг олдидан ўтаётиб, уни оёқлари билан туртиб: «Тур, бу – жаҳаннамий ётиш», – дедилар». Бу ҳадис аввалги ҳадиснинг маъносини такрорлаб келган. Бу тарзда ётиш шариатимизда дуруст эмас экан, бунга ўрганиб, одат қилиб қолганлар уни дарҳол тарк қилишлари лозим ва лобуддир. Ибн Можа ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам “Албатта бу дўзах аҳлининг ётишидир” деганлар. Валлоҳу аълам!