Ассалому алайкум! 1. Бир куни олий маълумотли масжид имоми дўстим билан бирга саҳарлик қилдик. Шу вақтда субҳ киришидан 15 дақиқа қолганида мен “новвайту” дуосини айтиб ният қилиб оғзимни беркитиб олдим. Орадан 5 дақиқа ўтиб бундан бехабар имом дўстим менга ейиш учун ширинлик қанд берди. Шунда мени ният қилиб олганим хаёлимдан кўтарилиб ўша қанддан бир тишлаб едим ва иккинчисини тишлаётган вақтимда ният қилиб олганим эсимга тушиб қолди ва оғзимдан чиқариб қўлимга олиб, имом дўстимга ният қилиб олганимни айтдим. Шунда дўстим менга, “агар субҳ кирмаган бўлса ният қилиб олган бўлсангиз ҳам ейиш жоиз”, деб қатъий ишонч билан айтиб, ейишлигим кераклигини бир икки бор такрорлади, шунда мен у дўстимни илмли эканлигига суянган ҳолда ўша ерда яна қандни еб, сув ҳам ичиб, кейин иккаламиз бирга яна ният қилиб оғиз беркитдик. Бу ҳолатни ҳукми қандай бўлади?
2. Яна бир кун кечқурун ётишдан олдин эрталаб саҳарликка турамиз деб ётиб, саҳарликка ухлаб қолибман ва эрталаб новвайту дуосини айтмасдан, ҳеч нарса еб-ичмасдан, ичимда ўзим рўзаман деган фикр билан рўза тутдим. Шу тутган рўзам дурустми?
«Зикр аҳлидан сўранг» ҳайъати:
- Ва алайкум ассалом! 1). Дўстингиз тўғри айтибди. 2). Дуруст. Валлоҳу аълам!