Ассалому алайкум! Имом Зарнужийнинг "Илм олиш сирлари" китобида қуйидаги воқеани ўқиб қолдим: Бир куни Жаноб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидга борсалар, масжиднинг эшиги олдида ташвишли ва ноумид ҳолдаги Шайтон алайҳилаънани кўрдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам келишининг сабабини сўраганларида, у: Ё, Расулуллоҳ! Масжиднинг ичида бир омий (уқувсиз, илмсиз) киши зўр бериб намоз ўқимоқда. мен уни чалғитишни хоҳладим, лекин унинг ёнида "Илм шаҳрининг дарвозаси" ҳазрат Али (каррамаллоҳу важҳаҳу) ухлаб ётибди. Агар мен шу омийни адаштирсам, у Алини уйғотиб, ундан сўраб, бу тўғрида илм ҳосил қилади. Бу менга кўпроқ зарар ва ёқимсиздир. Чунки бир зарарим ўзимга бир неча баробар қайтади. Шундан бу ерда ноумид бўлиб турибман, - деб айтди. Шу воқеа ростдан ҳам бўлганми ёки тўқимами, бўлган воқеа бўлса буни ким ёки кимлар ривоят қилганини ва агар бу ҳадис бўлса саҳиҳми ёки заифми шуларни билмоқчи эдим
– Ва алайкум ассалом! Бу ҳадис эмас. Шиалар тўқиган гап. Валлоҳу аълам!