Узтоз, маълумки баъзи миллатларнинг тили араб тилидаги бази ҳарфларни ўз маҳражидан умуман ёки қисман чиқара олмайди. Бу улардаги табиий жараён (албатта ҳақиқий илм эгалари ёки қориларидан ташқари).
Биз ҳозир чет элда таълим оламиз. Базида индонезиялик ёки покистонлик биродарлар билан жамоат бўлиб қолсак, улардаги баъзи ҳарфларни, хусусан «қоф» «аъйн» «ҳъаа» кабиларни, индонезияликлар эса «шиин» ҳарфини умуман «с» қилиб талаффуз қилишини эшитамиз. Бундай ҳолатда биз учун намозни қайта ўқиб олиш лозим ҳисобланадими ёки улар узрли ҳисобланадиларми?
Узрли ҳисобланади.