Тишларга қўйилган пломба ғуслга тўсиқ бўладими?

– Ва алайкум ассалом! Пломба ва сунъий тиш тўғрисидаги сиз ёзган гаплар ассосиз. Уламолар рухсат берганлар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг даврларида ҳам бўлган. Буларни биз ёзавериб чирчадик. 

ТИШГА ПЛОМБА ҚЎЙИШ 

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм.
Баъзи кишилар пломба таҳорат ва ғуслга монеълик қилади, шунинг учун ҳаром, мутлақо мумкин эмас, деган гапни тарқатишмоқда. Ҳатто ўликларнинг тилла қоплама тишлари бўлса, ўлгандан кейин бўлса ҳам кўчириб ташлаб кейин ғусл қилдириш керак, деган гапларни такрор ва такрор айт-моқдалар. Ўз шогирдларига мабодо олдинги қўйдирган қоплама тишлари бўлса, уларни ҳам олдириб, тишларнинг сарғайган ва емирилган ҳолда юргани афзал эканлигини таъкидлашдан чарчамаяптилар. Буларнинг ҳужжатсиз ва далилсиз айтадиган бирдан-бир гаплари айнан таҳорат ва ғусл пайтида касал тишга сув етмай қолишидир. Лекин Ислом шариати кишиларнинг дардини зиёда қилиш ёки уни муолажа қилишни ман этиш учун Аллоҳ таоло тарафидан нозил қилинган дин эмаслигини мазкур азизларимиз унутиб қўядилар. Ўтган уламоларнинг бу масаладаги ижтиҳодларига ва ёзган китобларига мурожат қилмайдилар. Балки шу қаттиқ тутишлик, худбинлик асосидаги гапларни ўзлари учун фахр деб биладилар ва бунга ҳамманинг амал қилиши лозимлигини даъво қиладилар. Бу кишиларнинг гапларига кирмасдан аввалги мужта-ҳидларнинг гапини олган, Ислом руҳидан келиб чиқиб, ҳадислардан, саҳобалар амалидан ўрнак олган, соғлиғи учун қайғуриб, тишини даволатиб, яхши бир ҳолатда юрган кишиларни маломат қиладилар. Тишларга пломба, қоплама, хусусан тилла қоплама қўйдириш муолажаси қадимдан қилиб келинаётган ишдир. Бунга фатволар, ҳадислар, ривоятлар бор. Тиш даволатганда пломба ёки қоплама қўйдириладими, уларни қўйдираётганда ғусл ва та-ҳорат билан қўйдирса, бу нарса худди бош-қа аъзолардаги яра ёки шунга ўхшаш жароҳатларнинг устини боғлаб қўйганлик ҳукмига ўтади. Буни шариатда «жабира», дейилади. Мана шу нарса бўлса ғусл ва та-ҳорат пайтида у ерга сув тегиши шарт бўлмай қолади. Шу қопланган нарсанинг устига теккан сув унинг ҳам покланишига олиб келади. Бунинг мумкин эканлигига ҳадислардан, ривоятлардан очиқ-ойдин далиллар келтирамиз. Яна айтиб қўйишимиз керакки, бунга ҳамма фуқаҳолар иттифоқ қилган ва барча китобларда бу ишнинг жоизлиги айтилган. Аммо “Бу иш мумкин эмас”, деган китобни ҳозирча кўрганимиз йўқ. Энди далилларга келсак, Ислом оламида олтита саҳиҳ ҳадис китоби деб тан олинган олти китобнинг учтасида ривоятлар келган. Ана шу ривоятларни буюк имомларимиздан Абу Довуд ас-Сижистоний ва имоми Шуайб Ан-Насаъий ва имоми Абу Ийсо ат-Термизийлар ўз китобларида келтирганлар. Абдураҳмон ибн Торфа деган кишидан ривоят қилинади. У кишининг боболари ал-Жаҳфа ибни Асъад розияллоҳу анҳунинг Килоб уруши куни бурунлари кесилди. У киши эса ўзларига кумушдан бурун қилиб олдилар. Лекин у фойда бермасдан сасиб кетди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам у кишига тилладан бурун қилиб олишни амр қилдилар. У киши эса тилладан бурун қилиб олди. Мана шу ал-Жаҳфа ибни Асъад розияллоҳу анҳунинг ҳолатлари бошқа тарафларга қиёс қилинади. Тилла одамнинг баданига тўғри таъсир қилиб, шифобахш хусусияти бор экан. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга бу Аллоҳ тарафидан билдирилган. Тилладан мазкур саҳобий бурун қилиб олганларидан кейин яралари битиб, ана шу тилла билан таҳорат ва ғусл қилиб юрганликлари ривоят қилинган. Дардга малҳам бўлиш динимизнинг асосий мақсадларидан биридир. Тишнинг емирилиши ҳам оғир дардлардан биридир. Шу боис, ҳавас учун эмас, дардига малҳам топиш мақсадида тишни қаратиш ва қоплама қўйдиришга рухсат берилган. Имоми Табароний розияллоҳу анҳу ва имоми Зайлаъий ўз китобларида улуғ саҳо-бий Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу тилладан тиш қоплатганларини келтиришган. Умар розияллоҳу анҳунинг бу қилган ишлари ҳам далил бўла олади. Шунингдек иккинчи бир буюк саҳобий Усмон ибни Аффон розияллоҳу анҳу ҳам ўзларига тилла тиш қоплатган эканлар. Яна улуғ саҳобалардан Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам олдиларида 10 йил туриб, у зотнинг ҳар бир қилган ишларини ва ҳар бир айтган сўзларини синчковлик билан ўрганган, ўзлари таълим олган нарсаларни кейин бутун Ислом оламига ривоят қилган Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу ҳам тилла тиш қўйдирган эканлар. Мана шу айтилган нарсаларнинг улуғ саҳобийлар томонидан бажарилгани уни қилиш жоиз эканига очиқ-ойдин далилдир. Фақат мана шу пломба ёки қопламалар қўйилаётган пайтда таҳоратли ва ғуслли бўлиш лозимдир. Валлоҳу аълам.