Ҳайитда тоғора кутувчи манфурлар ва уларга итоат қилувчи қуллар

– Ва алайкум ассалом! Ҳақиқатан муҳим саволни берибсиз. Келин томонга бу каби мажбуриятларни юклаш, ҳатто юкламасада улардан таъма қилишлик ҳаром амал ҳисобланади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам :

عن عمرو بن يثربي  رضي الله عنه  قال: قال رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : لا يحل مال امرئ مسلم, إلا بطيب نفس منه 

Амр ибн Ясрибий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:  
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мусулмон кишининг кўнгилдан чиқариб бермаган моли ҳалол бўлмайди” деганлар.
Ҳоким ривояти.
Бу иккинчи жиҳатдан келин томонга ўта зулм ҳамда шафқатсизлик ҳисобланади. Аллоҳ таоло зулмни ҳаром қилди, бўлиб ҳам рамазонда, ҳайит кунида зулм қилиш етти юз даражагача гуноҳ бўлади. Қиз томон қўли юпқароқ бўлса бундай бўлиши табий ҳолат, тоғора талаб қилганлар халқимиздаги “Оч тўқ” деган мақолларга юзга юз тушади. Яна бир жиҳатдан тиланчликнинг замонавий кўриниши ҳисобланади. Ҳар қандай ҳолатда ҳам тиланчилик тиланчилик ҳисобланади. Тиланчилик билан топиладиган обрў кимга керак. Ваҳоланки бу аслида обрў эмас, ор ҳисобланади. Чунки бирор бир шариатда ёки юртда бировдан тиланиш ёки тортиб олиш обрў эмас, балки саҳоват қилиб бериш обрў ҳисобланади. Бу тиланчининг ҳукми, у томонга берувчилар эса гарчи бой бўлсаларда бидъат ишни қилган бўладилар. Бу ишлари билан шу ишга қодир бўлмаганларни бир жиҳатдан эзиб қўйган ҳисобланадилар. Маънавий эзиш жисмоний жиҳатдан зарар етказишдан оғирроқ бўлади. Бой бўлса ўша миқдорга муҳтож бошқа оилаларга берсин. Тиланиш ҳаром бўлганидек тиланиб таъма қилганга бериш ҳам ҳаром. Чунки бир кунлик озиқ овақти бор инсон тиланиши ҳалол эмас, унга бериш ҳам ҳалол эмас. Гуноҳга ёрдам бериш жоиз эмас. Агар бунга кимлардир кўрсин деган ният ҳам қўшилиб қолса риё бўлиб, кичик ширк ишни қилган бўлади. Инсон мол топиб охиратдаги жаннатга эга бўлиш ўрнига ўзгаларга зулм, молни исрофи, Аллоҳга кичик ширк келтиришни сотиб олиши қандай ҳам ёмон. Валлоҳу аълам!