Ассалому алайкум! Бу ҳатни минг қайғуда ва алам ичида ёзмоқдаман. Ёшим 17да Отам рамазон ойида жуда яҳши одам рўзалани тутиб ҳаром ишлардан сақланади лекин бошқа пайтда ҳар 2-3 кунни бирида ўзини билмас ҳолда маст келади ва кўпинча жанжал чиқади. Афсус ароқ одамни 180 даражага ўзгартираркан. Мен акам билан отамга маст бўлишларига қарамай жаҳлимиз чиқиб кириб уҳлан жонга тегдиз қабилида қаттиқ гапирводик. Отам эса "селладан кечганман менга ҳеч ким эмассанлар энди" дедилар. Биз оқ бўлмадикми деб қўрқиб кетяпман, оқ бўлган фарзандни дўзаҳий бўлишини биламиз. Илтимос ёрдам беринглар. Аслида отам билан жуда яҳши муносабатдамиз, лекин бу гапдан кейин дунё кўзимга тор бўлиб эзилиб кеттим.
– Ва алайкум ассалом! Ота-онага қаттиқ муомала қилиш тўғри эмас. Яхши ишларда розилигини олишга ҳаракат қилинг. Валлоҳу аълам!