Ассалому алайкум! Мен кичкиналигимдан намоз ўқишни ният қилар эдим. Аммо ота-онам қарши бўлишар эди. 16 ёшга киргач, улардан яшириб намоз ўқидим. Аммо билиб қолгач улар мени уришишди. Сен ҳали кичкинасан, ундан кўра ўқишинги ўйла деб. Мен эштишимча ота-она рози бўлмаса, ўқиган намози ўтмас эмиш, шу ростми? Жовобингиз учун олдиндан катта раҳмат!
Ва алайкум ассалом! عَنِ الْحَسَنِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَي الله عَلَيْهِ وَسَلَّم: لَا طَاعَةَ لِمْخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ. رَوَاهُ ابْنُ أَبِي شَيْبَةَ Ҳасандан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Холиқнинг маъсиятида махлуққа итоат йўқ» – дедилар”. Ибн Абу Шайба ривоят қилган. Яъни, бандани рози қиламан деб, Аллоҳ таолони норози қиладиган нарсани қилиб бўлмайди. Валлоҳу аълам!