Ҳадис

Ва алайкум ассалом!

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ , رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ ، أَنَّ أَعْرَابِيًّا جَاءَ إِلَى النَّبِيِّ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , يَسْتَعِينُهُ فِي شَيْءٍ فَأَعْطَاهُ شَيْئًا ، ثُمَّ قَالَ : أَحْسَنْتُ إِلَيْكَ ؟ ، قَالَ الأَعْرَابِيُّ : لا ، وَلا أَجْمَلْتَ . قَالَ : فَغَضِبَ الْمُسْلِمُونَ وَقَامُوا إِلَيْهِ , فَأَشَارَ إِلَيْهِمْ : أَنْ كُفُّوا ، ثُمَّ قَامَ النَّبِيُّ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , فَدَخَلَ مَنْزِلَهُ ، ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَى الأَعْرَابِيِّ ، فَدَعَاهُ إِلَى الْبَيْتِ ، فَقَالَ : إِنَّكَ جِئْتَنَا فَسَأَلْتَنَا فَأَعْطَيْنَاكَ ، فَقُلْتَ مَا قُلْتَ ، فَزَادَهُ رَسُولُ اللَّهِ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , شَيْئًا ، ثُمَّ قَالَ : أَحْسَنْتُ إِلَيْكَ ؟ . قَالَ الأَعْرَابِيُّ : نَعَمْ ، فَجَزَاكَ اللَّهُ مِنْ أَهْلٍ وَعَشِيرَةٍ خَيْرًا ، فَقَالَ له النَّبِيُّ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : إِنَّكَ جِئْتَنَا فَسَأَلْتَنَا فَأَعْطَيْنَاكَ ، وَقُلْتَ مَا قُلْتَ وَفِي أَنْفُسِ أَصْحَابِي شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ ، فَإِنْ أَحْبَبْتَ فَقُلْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ مَا قُلْتَ بَيْنَ يَدَيَّ ؛ حَتَّى يَذْهَبَ مِنْ صُدُورِهِمْ مَا فِيهَا عَلَيْكَ . قَالَ : نَعَمْ ، فَلَمَّا كَانَ الْغَدُ أَوِ الْعَشِيُّ جَاءَ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : إِنَّ صَاحِبَكُمْ هَذَا كَانَ جَاءَ فَسَأَلَنَا ، فَأَعْطَيْنَاهُ ، فَقَالَ مَا قَالَ ، وَإِنَّا دَعَوْنَاهُ إِلَى الْبَيْتِ فَأَعْطَيْنَاهُ ، فَزَعَمَ أَنَّهُ قَدْ رَضِيَ ، أَكَذَلِكَ ؟ قَالَ الأَعْرَابِيُّ : نَعَمْ ، فَجَزَاكَ اللَّهُ مِنْ أَهْلٍ وَعَشِيرَةٍ خَيْرًا . قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ : فَقَالَ النَّبِيُّ , صَلَّى اللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَلا إِنَّ مَثَلِي وَمَثَلَ هَذَا الأَعْرَابِيِّ ؛ كَمَثَلِ رَجُلٍ لَهُ نَاقَةٌ شَرَدَتْ عَلَيْهِ ، فَاتَّبَعَهَا النَّاسُ فَلَمْ يَزِيدُوهَا إِلا نُفُورًا ، فَنَادَاهُمْ صَاحِبُ النَّاقَةِ : خَلُّوا بَيْنِي وَبَيْنَ النَّاقَةِ فَأَنَا أَرْفَقُ النَّاسِ بِهَا وَأَعْلَمُ ، فَتَوَجَّهَ لَهَا صَاحِبُ النَّاقَةِ بَيْنَ يَدَيْهَا , فَأَخَذَ لَهَا مِنْ قُمَامِ الأَرْضِ ، فَرَدَّهَا هَوْنًا حَتَّى جَاءَتْ وَاسْتَنَاخَتْ ، وَشَدَّ عَلَيْهَا رَحْلَهَا وَاسْتَوَى عَلَيْهَا ، وَإِنِّي لَوْ تَرَكْتُكُمْ حَيْثُ قَالَ الرَّجُلُ مَا قَالَ , فَقَتَلْتُمُوهُ ، دَخَلَ النَّارَ

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади :   Бир аъробий Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бир нарса борасида ёрдам сўраб келди. У зот унга бир нималар бергандек бўлдилар. Сўнг “Сизга яхшилик қила олдикми” дедилар. Аъробий “Йўқ, жойига қўёлмадингиз” деди. Мусулмонлар ғазабга келишда ва у томон туришди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам “тек қўйинглар” дегандек ишора қилдилар, сўнг туриб ўз манзилларига кирдилар. Кейин аъробийга одам юбориб уни уйга чақирдилар ва : “Ҳузуримизга келдингиз ва сўрадиганиз, биз сизга бердик, айтган гапизни айтдиз” дедилар ва унга бир нарсалар қўшиб бердилар. Сўнг “Яхшилик қилолдикми” дедилар. Аъробий “Ҳа, Аллоҳ аҳл ва қабила томонидан сизни яхши мукофот ила мукофотласин” деди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унга “Сиз келдиз, сўрадиз, биз бердик ва айтган гапингизни гапирдингиз. Бундан саҳобаларимнинг нафсларида(нафратга ўхшаш) нарса пайдо бўлди. Агар маъқул кўрсангиз мени олдимда айтган гапингизни уларни олдида ҳам айтсангиз. Токи қалбларидаги сизга нисбатан бўлган нарса кетса” дедилар. Аъробий “хўп” деди. Эртаси куни ёки кечпайит бўлганди аъробий келди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам : “Бу биродарингиз келди, биздан сўради, биз унга бердик ва айтган гапини айтди, биз уни уйга ҳам чақириб унга(яна) бердик. Айтишича у рози бўлибди, шундайми?” дедилар. Аъробий “Ҳа, Аллоҳ аҳл ва қабила томонидан сизни яхши мукофот ила мукофотласин” деди. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадилар “Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам огоҳ бўлинг, бу мени билан бу аъробийнинг мисоли туяси қочиб кетган кишининг мисолига ўхшайди. Одамлар уни ортидан қувиб, янада қочириб юборишди. Шунда туянинг эгаси “Мен билан туямнинг ўртасини холи қўйинглар. Одамларни унга энг меҳрибони ва яхши билувчиси менман” деди ва ернинг ўт-ўланларидан олиб туя томон юрди. Охиста уни ортига қайтарди, охир оқибат келиб чўкди. Эгаси устига юкини юклаб унга мингди. Агар сизларни киши айтган гапини айтган ҳолида қолдирганимда сиз уни ўлдирар ва у дўзахга кирар эди” дедилар. Нуриддин Ҳайсамий ривояти. Валлоҳу аълам!