Ҳадисдаги сўзларни шарҳлаб берсангиз

Ассалому алайкум, Шайх ҳазратлари.

Аллоҳ сиздан, ота-онангиздан, устозларингиздан рози бўлсин!

Қуйидаги ҳадисдаги «Батаҳқиқ, улар сендан кейин ўзгартириб юборадилар» жумласини иложи бўлса кенгроқ шарҳлаб берсангиз, илтимос.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қабристонга кирдилар-да: «Ассалому алайкум, эй мўмин қавмлар диёри! Биз ҳам сизга қўшилувчимиз. Биродарларимни кўрмоқни истадим», дедилар. Одамлар: «Эй Аллоҳнинг Расули, биз биродарларингиз эмасмизми?» дедилар. Ул зот: «Сизлар саҳобаларимсиз. Биродарларимиз ҳали-ҳануз келганларича йўқ», дедилар. Улар: «Эй Аллоҳнинг Расули, ўз умматингиздан ҳали-ҳануз келмаганларини қандай танийсиз?» дедилар. Шунда у зот: «Айтинг-чи, бир одамнинг қоп-қора отлар ичида юзи ва оёқ-қўллари оппоқ порлаган отлари бўлса, у зот отларини таний оладими?» дедилар. Одамлар: «Албатта, эй Аллоҳнинг Расули», дедилар. Ул зот: «Улар таҳоратнинг асаридан юзлари ва оёқ-қўллари порлаган ҳолда келадилар. Мен уларни ҳовуз устида кутиб олувчилариман. Огоҳ бўлингким, албатта, бир гуруҳ одамлар менинг ҳовузимдан худди қочган туя қайтарилганидек қайтариладилар. Мен: «Ҳой, бу ёққа келинглар», деб уларга нидо қиламан. Шунда: «Улар сендан кейин ўзгартириб юбордилар», дейилади. Мен: «Ундай бўлса, ҳалок бўлсинлар, ҳалок бўлсинлар», дейман», дедилар».

Муслим ва Насоий, баъзисини Бухорий ривоят қилишган.