- Ва алайкум ассалом! Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қўлларининг кафтини қибла томонга қаратиб, бармоқларини букмасдан бармоқлар ораси эркин ҳолатда кўтарганлар. Бир ривоятда елкалари баробар яна бир ривоятда қулоқларининг баробаригача кўтарганликлари айтилган. Ҳанафий мазҳабидагилар кейинги ҳадисга амал қилишади. Аввал қўлни кўтариб кейин Аллоҳ акбарни айтганлар. Шу ўринда муҳим бир масала бор. Имомга иқтидо қилувчи имом Аллоҳ акбарни айтиб бўлганидан кейин муқтадий Аллоҳ акбар дейиши керак. Мабодо муқтадий Аллоҳ лафзини имомдан кейин акбар лафзини эса имомдан олдин тугатиб қўйса иқтидо қилган бўлмайди. Имом билан ўқиган ўша намози дуруст бўлмайди. Одатда имом такбир таҳримани чўзиб айтади, иқтидо қилувчилар эса қўлларини кўтариб Аллоҳ акбарни айтишга шай турган бўладилар. Имом Аллоҳ лафзини айтиши билан акбарини айтиб тугатмасидан муқтадийлар Аллоҳ акбарни айтиб қўлни боғлаб олишган бўлади. Бунда муқтадийлар имомдан олдин намозни бошлаб қўйганлари учун намозни қайта ўқишлари шарт бўлади. Валлоҳу аълам!