- Ва алайкум ассалом! Сиз тўғри фикрни билдирибсиз, аҳли илмлар тарбиячи, халқ эса тарбияланувчилар ҳисобланишади. Тарбиячилар кўп нарсаларга сабр қилишлари, ҳикмат билан иш тутишларига тўғри келади. Уларнинг тарбияни тарк қилишларига асло ҳақлари йўқ. Аммо ислоҳ икки томондан бўладиган ҳаракатга боғлиқ. Аҳли илмлар улар томонига гўзал муомала билан қадам ташласаю, улар буни уларга қилинган меҳрибонлик деб билишса яхши. Аксинча Абу Лаҳаб ва унинг хотинининг Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга қилган муомаласидек муомалани қилса инсофдан бўлмай қолади. Чунки ҳар бир нарсада чегара бўлганидек, ёнбосиш ҳам фарз-вожиб, иймон-куфр ҳудудига ўтмаслиги керак. Валлоҳу аълам!