Оила

Ассалому алайкум! 1. Кўнгил қўйган инсоним бор. Шу инсонни учратганимга Аллоҳга беҳисоб шукур. Оиламда исломий тарбия жуда суст бўлган. Мана шу инсон менга Исломни ўрганишимга сабаб бўлди. Аллоҳга шукур 5 вақт намоз ўқишни ҳам бошладим. Биз турмуш қуриш ниятида ота-оналаримизни ҳам таништирдик. Оилаларимиз бир- бирларига жуда ёқди. Аммо тўйни тезроқ ўтказиш масаласига келганида иккала томон ҳам маъсулиятдан қочишади. Биз у инсон билан оддий, дабдабасиз тўй қилишга келишдик. Ота-оналаримиз иложи борича тўйни кейинроқ қилишмоқчи. Иккаламиз ҳам номаҳрам инсонларнинг бирга юриши, бир-бирига ширин гаплар гапириши гуноҳ деймиз. Уларга буни яна қандай тушунтиришимиз мумкин? 2. Акам атеист ( аммо ўзини агностик деб ҳисоблайди). Кўп маротаба тортишганмиз ва бундан фойда бўлмаган. “Ҳеч қандай Аллоҳинг йўқ” деб дилимни оғритади. Аммо акамнинг яқинда қилган иши жуда ранжитди. Намоз вақти олдимдан кесиб ўтмоқчи бўлди. Бошқа бу ишни қилмаслигини айтдим. “Ўзингни суевериянга ўзинг ишон. Хоҳлаган пайтим хоҳлаганимни қиламан”, деб жавоб берди ва тортишиб қолдик. Намозни ҳам у халақит бера олмайдиган вақтда ўқишга ҳаракат қиламан. Нима қилсам бўлади?