– Ва алайкум ассалом! Қандай бўлса ҳам жаннатга тушиш учун иймон билан дунёдан ўтиш зарур. Иймон билан ўтиш учун эса амал зарур. Сиздаги ҳолат шайтоннинг ҳийласидан бошқа нарса эмас. У сизни дўзахдан кейин ҳам барибир жаннатга тушасан эканку деб қилиб турган амалларингиздан маҳрум қилиб охири иймонингиздан ҳам айримоқчи бўлмоқда. Сиз тез истиғфор айтиб Аллоҳга тоат ибодатда маҳкам бўлинг. Қолаверса сиз дўзах азобини енгил фаҳмлагансиз. Шу ерда эътибор бериш керак бўлган бир нуқта бор. Жаннатга кириш бошқа, бирданига дўзахга тушмасдан, азобланмасдан биринчилардан бўлиб жаннатга кириш бошқа нарса. Мўмин қалбида заррача иймони бўлса кунлар келиб бир кун жаннатга кириши аниқ. Аммо гуноҳга булғанса, намозларни тарк қилса, ҳаромларга қўл урса Аллоҳ таоло ундайларни дўзахга туширишини айтган. “Нима бўлса ҳам мўмин бўлсак бир кун жаннатга кирар эканмизку” деган нарса шайтоннинг алдовидир. Чунки ҳадисда бир вақт намозни тарк қилган бир ҳуқуб дўзахда бўлади – дейилган. Ҳуқубни тафсир қилганлар 80.000 йил деганлар. Оятда қиёматнинг бир куни бу дунёнинг 1000 куни каби эканлиги айтилган. Охиратни чеки бўлмагани учун қайта ўлим ва қайта қиёмат қоим бўлмагани учун бунга ажабланишнинг ҳожати йўқ. Ҳадисда дўзах аҳлининг энг енгил азоб тортувчиси Абу Толиб эканлиги ва унга дўзахда оловдан ковуш кийдирилиши ва унинг таъсирида мияси қайнаб туриши айтилган. Валлоҳу аълам!