Совға, мерос, васият

Ассалому алайкум устоз Шайх ҳазратлари, Аллоҳ барча ишларингизда Ўзи ёрдамчи бўлсин, бахтимизга соғ-саломат бўлинг, омин. Менинг бувим 91 ёшдан ошдилар, қўлларидан келганича шариятда кўрсатилган амалларни қилишга ҳаракат қилиб келмоқдалар. Уларга мерос ёки «совға» масаласида ёрдам бермоқчи эдим. Тушунишимча инсон хаётлик вақтида ўзининг мулкини хоҳлаган яқинларига ўзи хоҳлаганича «совға» қилиши мумкин экан (яьни фарзандлари, қариндошлари кўплигига қарамай, барча мулкини бир ёки икки кишига «совға» қилишга ҳам ҳакли ва бу иш айнан «совға» деб аталади) 1) Шу фикрим тўғрими ?2) Бувим (ёки ҳар бир ота-она) шариятимизда ўзидан кейин қайси ишларни тайинлаши шарт, зарур (васият, мерос)? Саволим такрорланиб ёки нотўғри тузилган бўлса, сиздан узр сўрайман.