Бир янги танишим билан шериклик иш қилаётган эдик. Мен бу ишга каттагина пул ва вақт сарфлаб қöйган эдим. Шеригим кöп ҳатолар қилди. Уни яна ҳато ва ҳиёнат қилишидан ҳавотирланиб, қöлимиздаги молни орган ҳодимлари орқали қöлимга киритиб олдим ва уни бу ишдан вақтинчалик чэтлатдим. Лекин, унинг бу ишдаги ҳаққини, иш битганидан сöнг бериб, розилигини олиш нияти билан. Энди эса, жуда ҳам афсусдаман. Бу ҳатоимни тузатишим учун олдимда 2та йöл бор. 1-си, сиёсат ишлатиб товарни ҳудди мен мусодарадан олиб чиққандай ишни давом эттирамиз (ёпиқ қозон, ёпиқлигича қолаверади), 2-си эса, бор ҳақиқатни унга айтиб, кейин давом эттирамиз. Ҳақиқатни айтсам, катта жанжал бöлиши ва жуда ҳам ёмон оқибатлар билан тугаши аниқга öҳшаяпти. Шерҳгим бироз руҳий анақароқ экан. Пичоқбозлик бöлиб кетишидан ҳавотирдаман. Лекин, ёлгон гапиришдан ҳам қöрқаман. Қайси йöлни тутсам бöлади?
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф роҳимаҳуллоҳ:
- Бундай ҳолатда иккинчи тарафни эштимай бир нарса деб бўлмайди.