Ассалому алайкум! Шу манодаги ҳадис саҳиҳми: “Қиёмат куни дўзахдан бир бўйин чиқади ва унинг кўрадиган 2 кўзи, эшитадиган 2 қулоғи ва гапирадиган тили бўлади. Шу бўйин айтадики: “Мен уч кишига бириктирилдим. Уч кишини жаҳаннамга ҳисоб-китобсиз олиб кетаман дейди. Ҳар қандай жабр қилувчи ва ўжар бўлган кимсани, одамларга жабр-зулм қилган, Аллоҳнинг оятларига итоат қилишга ўжарлик қилган. Аллоҳдан бошқани илоҳ қилган мушрикларни (ёки ширк келтирганларни). Мусаввирларни, жонли нарсаларни расмини чизганларни.
– Ва алайкум ассалом! “Сунани Термизий”да қуйидагича келади:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُعَاوِيَةَ الْجُمَحِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُسْلِمٍ، عَنِ الْأَعْمَشِ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: تَخْرُجُ عُنُقٌ مِنَ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَهُ عَيْنَانِ تُبْصِرَانِ، وَأُذُنَانِ تَسْمَعَانِ، وَلِسَانٌ يَنْطِقُ، يَقُولُ: إِنِّي وُكِّلْتُ بِثَلَاثَةٍ: بِكُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ، وَبِكُلِّ مَنْ دَعَا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ، وَبِالْمُصَوِّرِينَ
وَفِي الْبَابِ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ.
هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ غَرِيبٌ
Бизга Абдуллоҳ ибн Муовия Жумаҳий ҳадис айтиб берди. У деди: «Бизга Абдулазиз ибн Муслим ҳадис айтиб берди». У Аъмашдан, у Абу Солиҳдан:
Абу Ҳурайрадан:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қиёмат кунида дўзахнинг бўйни чиқади, унинг икки кўрадиган кўзи ва эшитдиган икки қулоғи ва гапирадиган тили бўлади у, мен уч тоифага юклатилганман, ҳар бир саркаш бўйин тўвловчига (била туриб инкор қиладиган), Аллоҳ билан яна бошқа илоҳга дуо қиладиганга, ва сурат чизувчиларга», дедилар».
Бу ҳақда Абу Саъиддан ривоят бор.
Бу ҳасан саҳиҳ ғариб ҳадисдир. Валлоҳу аълам!