Тўғри йўл

Ассалому алайкум! Укам 30 ёшда ёшлигида Ота онам билмай қон зарур бўб қолганлигига алкаш христианни қонини беришган. Шунга кичиклигидан Аллоҳга қарши кўп гаплар гапирган ота онамни умуман хурмат қилмайди уларга ўлим тилайди хич қайсимизга яхши гапирмайди. Аллоҳдан қўрқ қабрда қийналасан дисак майли ман дўзахийман қўрқмиман азоб биривурсин дийди. Жуда жуда ёмон гапланиям айтган умуман Аллоҳга ишонмайди шунга нима бўсаям жигарим ўйлайман. Онам тарбия қилолмадила ўзлари вафот этганлар. Силадан илтимос маслахат берила, домилага ўқитайлими нима қилай, чунки жудаям ёмон гаплани кўп айтаябди. Ўзидан хавотирдаман товба қилдирмай ўлиб қолмасин дийман хич қанақасига бажариб бўлмаябди.