Ҳазрат!
Инсоннинг кўнглида ёки тасаввурида кечадиган ёмон ишлар унга гуноҳ бўлмайдими? (Бу ишлар фақат тасаввурда бўлади, амалда еса бажарилмайди ва бунга олиб келмайдиҳам. Масалан йигитлар билан уришиш, ёки аёл билан яқин бўлишни ўйлаш, тасаввур қилиш. ) Бир ёмонлик қилишни ўйлаб уни амалда қилмасликни бир мукаммал яхшилик деб ёзилади деган ҳадис ўқигандим, бу шунга тўғри келмайдими?