Ассалому алайкум! Чет элдаман, бир йигит билан бирга турамиз. У намоз ўқимайди, бир неча насиҳат зое бўлди. Оғзидан ҳам ёмон сўзлар хеч тушмайди. Мен унга насиҳат қилишдан чарчадим, гаплашгим, гапини тинглагим ва бирга яшагим келмайди. Бу қалбимда мараз борлигиданми?
Ва алайкум ассалом! Сиз шариатга бўлган амалингиз билан унга насиҳат қилинг. Яъни шундай бир гўзал хулқ, амал, ибодатда бўлиб, уни ҳаққига дуо қилишдан тўхтаманг. Валлоҳу аълам!