16, 18, 20, 25, ёшларни умирнинг бахори дейилади. Бу ёшда инсон навқирон йигит боълади. Аншу паллаларда албатта инсон Аллоҳ итоатидан чалғиб қолмасдан, хақ ёлдан тоъйилмасдан, ибодатларни қилиб юриши албатта лозим боълган ишдир. Аммо манашу лахзаларда кишининг қалби муҳаббат ганизаси томон талпинадиган ёки шундай ҳисларга бериладиган вақи боълади. Гап бу ерда айёлларга боълган севги ҳақида боъраяпти. Кишининг айнан йигитлик даврида айнан манашу ҳисларга билиб ёки билмай берилиб туришини ҳақида қандай талимотлар бор. Очиғини айтадиган боълсам мен динимиз кишиларга бу туйъғуларни тақиқлаган деб оъйлайман. Чунки севги асосан номахрамлар ортасида боълади, номахрамликнинг ҳукми ва коърсатмалари эса шариатда аниқ қилиб қоъйилган. Аммо коъпчилик севгига мубтало боълади ёки мубтало боългиси келади. Албатта бу дунёда номахрамга коъз тикмаган инсонниг охиратдаги даражаси малум. Лекин инсонниг табиати ёки ғанисаси бу туйғуларга берилишга ҳақлими?
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф роҳимаҳуллоҳ:
Шунинг учун ҳам, тезроқ никоҳланиш тавсия қилинади.