Ҳадис шарҳи

- Ва алайкум ассалом! Шундай бўлиши ҳадисларда келади. Шундай ҳам бўлади. Аллоҳ ва расулини севиши керак бўлган қалб уларга осий бўлганларга муҳаббат қилса ва улар билан бирга бўлиш, бирга суратга тушиш, бирга таомланиб суҳбатларида бўлишга ошиқлансалар Аллоҳ уларни ниятларини ерда қолдирмайди. Агар Аллоҳ ва расули ва Унинг дўстларига нисбатан муҳаббат бўлса уни ҳам Аллоҳ ниятига етказади. 

عَنْ أَنَسٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا سَأَلَ النَّبِيَّ  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ السَّاعَةِ، فَقَالَ: مَتَى السَّاعَةُ؟ قَالَ: «وَمَاذَا أَعْدَدْتَ لَهَا؟» قَالَ: لَا شَيْءَ، إِلَّا أَنِّي أُحِبُّ اللهَ وَرَسُولَهُ  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. فَقَالَ: «أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ». قَالَ أَنَسٌ: فَمَا فَرِحْنَا بِشَيْءٍ فَرَحَنَا بِقَوْل النَّبِيِّ  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ . قَالَ أَنَسٌ: فَأَنَا أُحِبُّ النَّبِيَّ  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ، وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ مَعَهُمْ بِحُبِّي إِيَّاهُمْ، وَإِنْ لَمْ أَعْمَلْ بِمِثْلِ أَعْمَالِهِمْ  

Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан (қиёмат) ҳақида сўраб, «Соат қачон?» деди. У зот: «Унга нимани тайёрлаб қўйдинг?» дедилар. У: «Аллоҳ ва Унинг Расулини яхши кўрганимдан бошқа ҳеч нарсани», деди. Шунда у зот: «Сен ўз яхши кўрганларинг билан биргасан», дедилар. Биз бирор нарсага Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Сен ўз яхши кўрганларинг билан биргасан» деган гапларига қувонганчалик қувонмаганмиз. Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни, Абу Бакр ва Умарни яхши кўраман. Ўзим уларнинг амалларидек амал қилмаган бўлсам ҳам, уларга бўлган муҳаббатим туфайли улар билан бирга бўламан, деб умид қиламан». (“Олтин силсила” китобидан Саҳиҳул Бухорий).  Валлоҳу аълам!