Қиёмат аломатлари ва қиёмат кунининг аломатлари ҳақида

ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. 

- Ва алайкум ассалом!

عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ أَسِيدٍ الْغِفَارِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: اطَّلَعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَيْنَا وَنَحْنُ نَتَذَاكَرُ، فَقَالَ: «مَاتَذَاكَرُونَ؟» قَالُوا: نَذْكُرُ السَّاعَةَ، قَالَ: «إِنَّهَالَنْ تَقُومَ حَتَّى تَرَوْنَ قَبْلَهَا عَشْرَ آيَاتٍ - فَذَكَرَ - الدُّخَانَ، وَالدَّجَّالَ، وَالدَّابَّةَ، وَطُلُوعَ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا، وَنُزُولَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَيَأَجُوجَ وَمَأْجُوجَ، وَثَلَاثَةَ خُسُوفٍ: خَسْفٌبِالْمَشْرِقِ، وَخَسْفٌ بِالْمَغْرِبِ، وَخَسْفٌ بِجَزِيرَةِ الْعَرَبِ، وَآخِرُ ذَلِكَ نَارٌ تَخْرُجُ مِنَ الْيَمَنِ، تَطْرُدُ النَّاسَ إِلَى مَحْشَرِهِمْ». رَوَاهُمُسْلِمٌ وَالتِّرْمِذِيُّ وَأَبُو دَاوُدَ

 Ҳузайфа ибн Асийд ал-Ғифорий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам олдимизга чиқиб келдилар. Биз гаплашиб ўтирган эдик. У зот: «Нимани гаплашяпсизлар?» дедилар. «Қиёматни гаплашяпмиз», дейишди. «У ундан олдинги ўнта аломатни кўрмагунингизча қоим бўлмас», дедилар ва Тутунни, Дажжолни, Доббани, қуёшнинг мағрибдан чиқишини, Ийсо ибн Марям (алайҳиссалом) нозил бўлишларини, яъжуж-маъжужни, учта ер ютишни: машриқдаги ер ютишни, мағрибдаги ер ютишни ва Араб жазирасидаги ер ютишни ва охири Ямандан чиқиб, одамларни маҳшарга қувлайдиган ўтни зикр қилдилар».

Муслим, Термизий ва Абу Довуд ривоят қилишган.

Бу ҳадиси шарифда қиёматнинг катта аломатларидан бир нечтаси ҳақида сўз бормоқда:

Тутун. Қиёматдан олдин бир тутун зоҳир бўлади. У кофирларнинг нафасини олади ва мўминлар учун тумовдек бўлади. Ўша тутун ер юзида қирқ кун туради.

Дажжол.

Добба.

Қуёшнинг мағрибдан чиқиши.

Ийсо ибн Марям (алайҳиссалом) нозил бўлишлари.

Яъжуж-маъжуж.

Учта ер ютиши: машриқдаги ер ютиши, мағрибдаги ер ютиши ва Араб жазирасидаги ер ютиши.

Ямандан чиқиб, одамларни маҳшарга қувлайдиган олов. Бу олов Адан шаҳри қаъридан чиқиши ҳақида бошқа ривоятларда айтилган.

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ يُرْفَعَ الْعِلْمُ، وَيَظْهَرَ الْجَهْلُ، وَيَفْشُوَ الزِّنَا، وَيُشْرَبَ الْخَمْرُ، وَيَذْهَبَ الرِّجَالُ، وَتَبْقَى النِّسَاءُ حَتَّى يَكُونَ لِخَمْسِينَ امْرَأَةً قَيِّمٌ وَاحِدٌ». رَوَاهُالْبُخَارِيُّ وَمُسْلِمٌ. 

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қиёматнинг аломатларидан: илмнинг кўтарилиши, илмсизликнинг кенг ёйилиши, зинонинг кўпайиши, хамрнинг ичилиши, аёллар кўпайиб, эркаклар озайиб, элликта аёлга битта бошлиқ бўлиши», дедилар».

Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.

Бунга ўхшаш аломатлар анчагина бўлиб, улардан баъзилари воқеликда пайдо бўлгандир. Қолганлари аста-секин пайдо бўлиб бораверади.

Валлоҳу аълам.

Дин ишлари бўйича қўмитанинг хулосаси рақами: 2022 йил 03-07/1077