Кийиниш ҳақида

Ва алайкум ассалом! Бундай ҳолда юриш муслималарга хос эмас.

 عَنْ سَعِيدِ بن يَزِيدَ الأَزْدِيِّ ، أَنَّهُ قَالَ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَوْصِنِي ، قَالَ : أُوصِيكَ أَنْ تَسْتَحِيَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ كَمَا تَسْتَحِي مِنَ الرَّجُلِ الصَّالِحِ . رواه الإمام أحمد في " الزهد " ، والبيهقي في " شعب الأيمان  والطبراني في " المعجم الكبير 

Саъид ибн Язид Ал-Аздий розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга:
“Менга васият қилинг” деди. У зот “Солиҳ кишидан ҳаё қилганингдек Аллоҳ Азза ва Жалладан ҳаё қилишинга васият қиламан” дедилар.
Аҳмад, Байҳақий ва Табаронийлар ривоят қилишган.

قال الراغب الأصفهاني ـ رحمه الله ـ : والذين يستحي منهم الإنسان ثلاثة : البشر ، وهم أكثر من يستحي منه ، ثم نفسه ، ثم الله تعالى ، ومن استحى من الناس ولم يستحي من نفسه : فنفْسه عنده أخس من غيره ، ومن استحى منها ولم يستح من الله : فلعدم معرفته بالله ، فالإنسان يستحيي ممن يعظمه ، ويعلم أنه يراه أو يسمع نجواه ، فيبكته ؛ ومن لا يعرف الله فكيف يعظمه، وكيف يعلم أنه مطلع عليه ؟ "الذريعة إلى مكارم الشريع 

Роғиб Асфаҳоний айтади :
“Инсон ҳаё қилиши керак бўлган зотлар учтадир. 1-одамлар. Кўпроқ улардан ҳаё қилинади. 2-инсон ўзидан ҳаё қилади. 3-Аллоҳ таолодан ҳаё қилади. Ким одамлардан ҳаё қилсаю, ўзидан ҳаё қилмаса унинг нафси ўз наздида бошқалардан кўра паст ҳисобланади. Ким ўзидан ҳаё қлсаю, Аллоҳдан ҳаё қлмаса, бу Аллоҳни танимаганлигидандир. Чунки инсон ўзи улуғ деб билган Зотдан ҳаё қилади. Уни кўриши ёки гапини эшитиши уни шарманда қилиб қўйишини билади. Ким Аллоҳни танимаса, Уни улуғламайди ва доим кўриб тургувчи эканлигини ҳам ҳис қила олмайди”. 
(Аз-Зарииъа илал макоримишшариъа).

 عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنَ حَيْدَةَ الْقُشَيْرِيّ قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ عَوْرَاتُنَا مَا نَأْتِي مِنْهَا وَمَا نَذَرُ ؟ قَالَ : احْفَظْ عَوْرَتَكَ إِلَّا مِنْ زَوْجَتِكَ ، أَوْ مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ ، قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِذَا كَانَ الْقَوْمُ بَعْضُهُمْ فِي بَعْضٍ ، قَالَ : إِنْ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا يَرَيَنَّهَا أَحَدٌ فَلَا يَرَيَنَّهَا ، قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِذَا كَانَ أَحَدُنَا خَالِياً ، قَالَ : اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ يُسْتَحْيَا مِنْهُ مِنْ النَّاسِ . رواه الترمذي وأبو داود وابن ماجه   

Муовия ибн Ҳайдаҳ Қушайрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Мен : “Эй Аллоҳнинг расули авратимизни кимга кўрсатиб, кимдан тўсинамиз” деб сўрадим. У зот  : “Аёлинг, қўл остингдаги чўрингдан бошқасидан сақла” дедилар. “Қавм баъзиси баъзиси билан бирга бўлгандачи” дедим. Авратингни кўрсатмаслигингни имкони бўлса, кўришмасин" дедилар. “Эй Аллоҳнинг расули, ҳоли қолганимиздачи” дедим. “Аллоҳ одамлардан кўра ҳаё қилишга ҳаққлироқдир” дедилар.
Абу Довуд ва ибн Можа ривоятлари.  Валлоҳу аълам!