Ўша одамлар илмнинг, хусусан, ҳадис илмининг кўчасидан ҳам ўтмаган одамлар эканлар. Бўлмаса, имомо Бухорий, Абу Довуд ва Термизийлар риовоят қилган ҳадисларни ишончсиз дермидилар. Одатда, бу кабилар турли бемазҳаб фирқаларга эргашганлар бўлади. Улардан ҳазир бўлинглар! Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам дуо қилаётиб икки қўлларини кўтардилар ва мен қўлтиқлари оқини кўрдим».Бухорий ривоят қилган.Дуонинг одобларидан бири икки қўлни кўтариб дуо қилишдир.Салмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:«Албатта, Роббингиз ҳаёли ва каримдир. У зот бандаси Унга икки қўлини кўтарса уларни бўш қайтаришдан ҳаё қилади», дедилар».Абу Довуд ва Термизий ривоят қилган.Бу ҳадиси шариф ҳам дуода икки қўлни кўтариш кераклигига далилдир.Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон дуода икки қўлларини кўтарсалар уларни юзларига суртмасдан туриб қайтармас эдилар».Абу Довуд ва Термизий ривоят қилган.Дуонинг одобларидан бири икки қўлни кўтариб дуо қилгандан кейин қўлларни юзга суртишликдир.2. Ўз ихтиёрида.