Ўлим ҳар лаҳзада келиши ҳақида ҳадис

- Ва алайкум ассалом! Ҳадис саҳиҳ. 

عَنْ عَبْدِ اللهِ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: خَطَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَطًّا مُرَبَّعًا، وَخَطَّ خَطًّا فِي الْوَسَطِ خَارِجًا مِنْهُ، وَخَطَّ خُطُطًا صِغَارًا إِلَى هَذَا الَّذِي فِي الْوَسَطِ مِنْ جَانِبِهِ الَّذِي فِي الْوَسَطِ، وَقَالَ: هَذَا الْإِنْسَانُ وَهَذَا أَجَلُهُ مُحِيطٌ بِهِ أَوْ قَدْ أَحَاطَ بِهِ، وَهَذَا الَّذِي هُوَ خَارِجٌ أَمَلُهُ، وَهَذِهِ الْخُطُطُ الصِّغَارُ الْأَعْرَاضُ، فَإِنْ أَخْطَأَهُ هَذَا نَهَشَهُ هَذَا، وَإِنْ أَخْطَأَهُ هَذَا نَهَشَهُ هَذَا. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَالتِّرْمِذِيُّ  

Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам тўртбурчак чизиқ чиздилар. Кейин ўртасидан ундан чиққан бир чизиқ чиздилар. Ўша ўртадаги чизиққа қаратиб унинг четидан кичкина чизиқлар чиздилар. Сўнгра: «Мана бу инсон. Бу эса унинг ажали. Уни ўраб турибди ёки уни ўраб олган. Мана бу чиқиб турган унинг умиди. Мана бу кичик чизиқлар офатлар. Агар унисидан ўтиб кетса, буниси чақади. Агар бунисидан ўтиб кетса, униси чақади», дедилар».
Бухорий ва Термизий ривоят қилганлар.
Шарҳ: Демак, кимнинг орзу-умиди чексиз бўлса, уни чақадиган офатлар ҳам кўп бўлади. 

عَنْ أَنَسٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: هَذَا ابْنُ آدَمَ وَهَذَا أَجَلُهُ، وَوَضَعَ يَدَهُ عِنْدَ قَفَاهُ ثُمَّ بَسَطَهَا فَقَالَ: وَثَمَّ أَمَلُهُ وَثَمَّ أَمَلُهُ وَثَمَّ أَمَلُهُ  

Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бу одам боласи. Бу эса унинг ажали», дедилар ва қўлларини энсаларига қўйдилар, сўнг ёздилар ҳамда «Қолгани умиди, қолгани умиди, қолгани умиди», дедилар».
Шарҳ: Пайғамбар алайҳиссалом бу билан одам боласининг ажали бўйнида турса ҳам, ҳеч қачон умидини узмаслигига ишора қилдилар. ("Ҳадис ва Ҳаёт" китобидан). Валлоҳу аълам!