9–13 асрларда Бағдодда тарқалган илоҳиёт оқими. Асосчиси – Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Карром (806–869).

каромат, икром қилиниш, юқорилик, шараф. Ақлни лол қолдирадиган ғайритабиий ҳодисалар.

Аллоҳнинг ёлғизлиги ҳақида баҳс юритиладиган илм.

ақида илми билан шуғулланадиган кишилар.

равон нутқ, жумла, гап, сўз. Ақида илми.

гувоҳлик калимаси. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқлигига иқрор бўлиш.

сўз, жумла, ибора, қисқа гап, гап бўлаклари.

жаннатдаги ажиб бир дарё ёки ҳовузнинг номи.

катта, йирик, улкан. Катта ва оғир гуноҳ.

ўсимлик тури.

ҳар хиллик, тафовут; қарама қаршилик, келишмовчилик, қарама-қарши ҳолат, зиддият, низо, бир-бирига зид фикрлар.  

оғиз очиш, рўзани очиш, рўзадор кишининг кун ботганда бирор нарса еб оғзини очиши.

Аллоҳдан гуноҳни кечиришни, афв этишни сўраш.

ақидавий масала; эгалик қилиш, олий бўлиш.

сур чалишга вакил қилинган фариштанинг номи.