Фитрат – соф инсоний табиат, яъни исломий табиат.

Қоғоноқ – урғочи ҳайвоннинг ҳомиласини ўраб турувчи шиллиқ парда.

«Ҳарра» сўзи қотиб қолган лавадан ҳосил бўлган қора тошли жойни англатади. 

Дорулбарид – қадимда шаҳарлараро хат-хабарларни тез етказиш мақсадида йўлларда барпо қилинган махсус қўнимгоҳ, почта бекати.

Сув ичиладиган, косага ўхшаш идиш. Арабларда қадимда «қадаҳ» дейилган.

«Сибтийя шиппак» –- молнинг ошланган терисидан қилинган шиппак. «Сибтийя» сўзи аслида «жунсиз», «қирилган» деган маъноларни англатади.

«Икки яманий рукн» деганда Каъбанинг Яман тарафидаги бурчаги билан Ҳажарул асвад ўрнатилган бурчаги назарда тутилган.

Истижмор – ҳожатда тош билан тозаланиш.

Аназа – учига темир қопланган, сутра вазифасини ўтовчи таёқ (ҳасса).

Идова – теридан қилинган обдаста.

«Маносиъ» деб баланд ва кенг жойга айтилади. 

Варс – Яманда ўсадиган сариқ ўсимлик, ундан кийим ва юз бўёғи олинади.

Бурнус – қалпоқли устки кийим, капюшон.

Жамра – ҳаждаги  тош отиладиган жой